Od Ishtar cd. Rayana

 - Bo...Zobacz jaki piękny zachód słońca - zmienił temat
 - Tak..., niech Ci będzie, chociaż to wschód słońca
 - A widziałaś dziś Vitani?!Była niesamowita!
 - Rayan - powiedziałam stanowczo
 - A szkoda że na początku nie widziałam Haru - ciągle zmieniał temat
 - Rayan! - powtórzyłam z naciskiem
 - Albo szkoda ze nie wiedziałaś Tivani jak mnie przepraszała - cały czas mówił o czymś innym
 - Rayan!! - w końcu wykrzyknęłam
 - Tak...? - powiedział cicho i lekko przestraszony...
 - Nie zmieniaj tematu. W końcu powiesz z jakiej to okazji mi go dałeś? - wskazałam na wisiorek na mojej szyi
 - Bo...Nie wiem jak to opisać...
 - Wyduś to z siebie... - powiedziałam łagodnie
 - Bo...Dla mnie jesteś kimś więcej niż przyjaciółką! - powiedział i
szybko uciekał
 "Jejku, jakie to słodkie, nie jestem zła, nie uciekaj..." - pomyślałam, ale chyba nawet zapomniał użyć swojej mocy. jak nie to sama go zatrzymam. Zaczęłam biec, ale mnie wyprzedził... Szukałam go, i w końcu zaczęłam się poddawać, gdy nagle moje nogi same zaczęły iść. Nie wiedziałam gdzie, ale dobrze, pójdę. Doszłam do nory Rayana. Siedział skulony w kącie,a oczy miał smutne i bezdenne jak studnia.
 - Wiem że mnie nienawidzisz, nie możesz na mnie patrzeć. - w tym momencie z oczu popłynęła mu jedna łza - Idź, zostaw mnie samego - krzyczał rozpaczliwie
 - Ale - chciałam mu wytłumaczyć, lecz mi przerwał
 - Idź!!!
 - Ale ja wcale nie jestem zła - usiłowałam go przekrzyczeć
 - Jak to nie jesteś zła? - zapytał nieco uspokojony i zdziwiony
 - Ja... Ty dla mnie też jesteś więcej niż przyjacielem. O wiele więcej. - spojrzałam w jego smutne oczy, w których już na nowo zaczęły błyskać iskierki radości. W tym momencie nie wiedziałam co on widzi w moich, ale chyba zrozumiał. I wtedy powiedział:

 Rayan? Co widać w moich oczach?