Od Ishtar CD Tivani "☠"

 Jak oddałam tego kwiata Rutinie, postanowiłam... Nie wiem, powłóczyć się czy coś. Tak chodziłam i usłyszałam fałszującą (heh) waderę. Poszłam posłuchać (pośmiać się z) jej pięknego (przeciętnego) śpiewu. Tak sobie siedziałam i musiałam zastawić usta łapą, bo na pewno bym się roześmiała. Nagle zmieniła repertuar. Ten jej uwodzicielski (doprowadzający do pęknięcia w uszach bębenków) "śpiew". Taa, kto jest kolejną ofiarą? Nie uwierzyłam własnym oczom. Rayan? To ona nie dała mu spokoju? A miałam jej oddać moje dawne stanowisko bethy. O nie, teraz to przegięła.
 - A pójdziemy razem? - zapytała ta fałszywa wadera
 - Tak. Możemy... - powiedział trochę skołowany alpha
 - A Ishtar? Ona nie idzie? - zapytała
 - Nie...Nie chce jej się...a ogl  już odmówiła Criss'owi - co? ja nikomu nie odmawiałam, powiedziałam że może, że to nic pewnego. Kto mu to powiedział? Takie bzdury?
 - Koniec sielanki - wyszeptałam, ale mnie nie usłyszeli. Jak by tu stąd go wypłoszyć? Wiem. Jako osoba z darem telepatii nie mogłam czytać myśli, ale mogłam wkładać do umysłu obrazy, smaki, zapachy, itd. Rayan się zdziwił gdy nagle w głowie pojawiały mu się obrazy nory. Robił się senny. Czułam to.
 - Dobra Tivani, to ja muszę iść.
 - Ale czemu? Zostań! - wołała
 - Muszę iść - powtórzył
 Odszedł. Zwyczajnie, obojętnie. "Tivani, przygotuj się na piekło". Wyglądała na zdziwioną jak się pojawiłam. Wezwałam ogień. Podeszłam do niej i sprawiłam że otoczyły nas pierścienie ognia. Nie ucieknie, wiem, musi się tłumaczyć. Nie chcę jej robić krzywdy i nie zrobię nawet jeżeli na to zasłuży. Nigdy nie skrzywdziłabym kogoś z watahy.
- I co? Co teraz? Tłumacz się [cenzura] bo musisz mieć naprawdę dobry powód żeby się z tego wykaraskać. - nie było tu innych wilków. Tu, ani w pobliżu. Żadnych. Wiedziałam, ja to wyczuwałam. A Rayan już spał w norze. Pewnik. Tivani odpowiedziała:

 <No i co powiesz, pani przewrotna?>