Od Shiru cd. Tola

 - Tak zobacz - powiedziałem popatrzyliśmy na pioruna, który walnął w skały
 - Dlaczego tak ma ?
 - Satina go chwilowo oślepiła potem wpadł do wody i wyzdrowiał, ale nie całkiem - powiedziałem 
 - Może chcesz żebym ci pomogła ?
 - Tak 
 - Co możemy zrobić ?
 - Nie wiem - powiedziałem, ale usłyszeliśmy trzask łamanych gałęzi i dźwięk spadających skał. Pobiegliśmy tam skąd dochodziły dźwięki. Wtem zobaczyłem Pioruna leżącego. Ledwo oddychał. Usiadłem przy nim i powiedziałem:
 - Piorun nie rób mi tego proszę, nie rób mi tego - powiedziałem, a łzy same leciały mi z oka. 
 Piorun tylko ledwo ruszył głową. Powiedziałem jeszcze bardziej smutno:
 - Proszę nie odchodź 
 Lecz nic. Piorun oddychał, ale bardzo słabo. Rutina już mu nie pomorze. Wtem rozległ się grzmot. Na pioruna spadło więcej skał. Bałem się że zginął. Ale z wnętrza tej małej jaskini dobiegały dźwięki walki. Wtem skały zaczęły pękać, a z wnętrza wyszedł piękny niebiesko-czerwony smok. 



 Powiedziałem cicho :
 - Piorun - i wyciągnąłem łapę w przód 
 Smok grubym głosem powiedział:
 - Piorun to ja - podsunął się bliżej 
 Tola się zapytała:
 - Ale jak ?
 - Też nie wiem, ale ważne, że żyje
 - Tak 
 Piorun poleciał w górę i poleciał ogień. Ale nie parzący tam gdzie wylądował ogień tam wyrosło coś z kryształu np. kryształowe drzewo, kwiat lub po prostu kryształ 
 Tola powiedziała:
 - Chyba wiem o co chodzi 
 - O co?
 - Smoki kryształu przechodzą transformacje
 - Ale nadal jest smokiem pioruna 
 - Nie moce i wszystko zyska nowe
 Zapytałem się smoka:
 - No piorun to imię już do ciebie nie pasuje 
 - Prawda, dlatego zmień mi to imię
 - Na prawdę się zgadzasz ?
 - Tak 
 - Teraz jesteś Szafir 
 Smok radośnie zaryczał. Tupnął i wtem z ziemi wyrosło kilka małych kryształów. Szafir wręczył mi je. Wsiadłem na niego i powiedziałem do Toli:
 - Lecimy?
 - Tak 
 Szybko lecieliśmy. W pewnej chwili Tola powiedziała:

 <Tola?>