Od Effy

Wędrowałam wystraszona przez ciemny las podskakując na odgłos każdego szeleszczącego liścia. Las wyglądał jak nawiedzony - czarne pnie drzew bez liści i pączków oraz gęsta mgła która nie pozwalała na dostrzeżenie ścieżki wyprowadzającej z boru nie wróżyła nic dobrego. I to opętane wycie, pojawiające się od czasu, do czasu, które sprawiało, że serce podskakiwało mi do gardła, a krew krzepła w żyłach. Właśnie sprawdzałam, czy za zakrętem nie czai się nic co nie ma dobrych zamiarów kiedy za mną zmaterializował się... DUCH! Tak szybko jak wtedy chyba jeszcze nigdy nie biegłam. Bieg przerwało mi dopiero zderzenie z jakimś wilkiem. Potoczyłam się po drodze, boleśnie obijając sobie plecy gdy siła uderzenia odrzuciła mnie na bok. Szybko wstałam i podeszłam do wilka, a raczej wadery na którą wpadłam.
- Przeprasza, najmocniej przepraszam, to moja wina, ale ja tylko... - potok słów wypłynął z mojej buzi.
- Spokojnie jestem Ellie. A ty? - powiedziała z uśmiechem wystawiając do mnie łapę na przywitanie. Na ten widok skuliłam się i zasłoniłam głowę łapami. W mojej poprzedniej watasze taki gest świadczył o tym, że zaraz dostanę w mordę. Waderę chyba zdziwiła moja reakcja więc podniosłam się z ziemi.
- Effy... jestem Effy. - wyjąkałam.
- Co robisz w Lesie Zjaw Effy? I szukasz może watahy?
- Jaaa... - zareagowałam dopiero po chwili - Tak! Szukam watahy!
- Chodź zaprowadzę cię do WBW - a na widok mojej zdziwionej miny dodała - do Watahy Błękitnego Wodospadu.
<Ellie, dokończysz?>