Od Rayan'a CD. Ishtar

Byłem nad wodospadem. Rozmyślałem. 
Moje rozmyślanie przerwał głos.
- O czym tak myślisz? - Ishtar usiadła koło mnie.
- O wszystkim. - zapała cisza.
- Rayan. Widziałeś ostatnio Elizabeth?
- Tak, a co?
- Nie nic. Tak od jakiegoś czasu się dziwnie zachowuje.
- Jak?
- Inaczej.
- Dorosła. Ma już prawie własne życie.
- Tak. Spir też się wyprowadził. - odparła
- Tak? - spojrzałem na nią ze zdziwieniem. - Kiedy?
- Kiedy ostatni raz miałeś odpoczynek od pracy?
- Jakiej pracy? Ja nie pracuje bo nic sie nie dzieje. 
- To czemu ciągle wychodzisz?I biegasz w tą i spowrotem? - zaczęła być podejrzliwa.
- Yyy..
- Rayan. - spojrzała podejrzliwie.
- Dobra. Rozgryzłaś mnie. - uśmiechnąłem się do ukochanej
- Rozgryzłam cię?
- Tak. - zaśmiałem sie lekko. - Chodź. Coś ci pokażę. - złapałem Ishtar za łapę i zaprowadziłem ją prze jedną norę. Niedaleko naszej.
- Czemu tu przyszliśmy?
- Ishtar, kochanie. To nasz nowy dom.
- Dom? - otworzyła szerzej oczy. - Dom? Ale jak to?
- No bo w naszej starej norze było mało miejsca. Nie chodziło mi o nasze dzieci. Chodzi mi o to że jest tam tyle gratów że nie da się przecisnąć. - wszedłem do nory, a Ishtar za mną.
- No to prawda ale czemu chcesz się przeprowadzić?
- Ta nora jest większa i wszystko z naszego starego domu zmieści się tu. Mamy większe pokoje i jest ich trochę więcej.
- Ale po co nam więcej pokoi?
- No może za parę lat któreś z naszych dzieci się oszczeni?
- Haha. Może kiedyś. 
- Ishtar. Stąd mamy wszędzie blisko. I widzimy całą watahę. - wychyliłem głowę z nory.
- No widać całą watahę.
- Kochanie, chce być przy tobie do końca naszych dni i nawet po śmierci. Ale chce z tobą żyć w porządku a nie w burdelu. - zaśmiałem się
- Haha. Rayan. Na zwierzanie ci się wzięło?
- Chyba. hehe - dałem jej buziaka w czoło i przytuliłem. - i co sądzisz? Możemy dziś pomalować ściany.

<Ishtar?dokończysz?>